Συντάκτης: ντεμη

παντζαρι

μερικά πράγματα που μου αρέσουν

Η τελευταία σκηνή στο Θείο Βάνια Το κρύο νερό της λίμνης στο σώμα μου Η Λιβ Ουλμαν που ανοίγει την πόρτα και βγαίνει στο φως Η αγάπη Η στάση του κουταλιού με το ένα σου χέρι στο στήθος μου Τα χέρια των ανθρώπων όταν νοιωθουν αμήχανοι Η Καρεν Μπλιξεν Οι ανοιχτές πόρτες Η πρώτη προσωπογραφία … Συνέχεια ανάγνωσης μερικά πράγματα που μου αρέσουν →

[περί τέχνης]

ο Μπαρτελμπουθ, που έμαθε να ζωγραφίζει ακουαρέλες, για να ζωγραφίσει πεντακόσιες θαλασσογραφιες, να τις μετατρέψει σε παζλ, να συνδέσει τα κομμάτια τους, να τις επανακολλησει και να τις επεξεργαστεί χημικά, ώστε να σβηστούν και να μείνει ξανά με ένα λευκό χαρτί για να το πετάξει στη θάλασσα και ο Πλασσον, που ζωγράφιζε τη θάλασσα με … Συνέχεια ανάγνωσης [περί τέχνης] →

[μια αναμνηση]

μετά από τρία μερόνυχτα αποφάσισαν  καισαρική  μετά από μια μέρα της ζήτησαν να σηκωθεί  κι όπως στεκοταν σκυφτή - δεν ίσιωνε το κορμί απ τον πόνο -  είδε το αίμα πηχτό στους μοιρους στα γόνατα στους αστραγάλους  την έβαλε στο ντους  και ξέπλενε το αίμα μ ένα μαλακό  πανί για ώρα  η γυναίκα έκανε τη … Συνέχεια ανάγνωσης [μια αναμνηση] →

περί αδικίας 

οι φωνες τους ακουγονταν απο τη γωνια του δρομου εφτα ήμουν. είχα βγει βολτα στο τετράγωνο να μαζέψω λουλούδια - να κλέψω λουλούδια από τις αυλές των άλλων - το χτυπούσε και ούρλιαζε "Πες Ήμαρτον!" - το σάπιζε στο ξύλο και ούρλιαζε "Πες Ήμαρτον! Πες Ήμαρτον!"- κι εκείνο, το συνομήλικό, φώναζε μέσα στους λυγμους "Ήμαρτον! … Συνέχεια ανάγνωσης περί αδικίας  →