It's not over
(‘εκτεθήκαμε’-κι από κάτω μια καρδούλα) απογευματινός κυριακάτικος ήλιος ξανθιά, γαλάζιο πουκάμισο, στράπλες σουτιέν κι οι ώμοι έξω μελαχροινή, κατακόκκινο κραγιόν και στενό μαύρο παντελόνι -φέρε ντεπόν κατεβαίνοντας -τα έχω ήδη στο χέρι δυο χάπια και χλιαρό νερό από μπουκαλάκι και δεν περνάει ο πονοκέφαλος -έξαλλη -εγώ να δεις γέλια -στρίψε εδώ αριστερά να πιάσουμε τη … Συνέχεια ανάγνωσης θέλμα και λουίζ (μια πρωταπριλιά)
ο Δ.Γ. κάθε χρόνο την πρώτη Κυριακή της Άνοιξης, έπαιρνε το κουτί με τα κόκκαλα του πατέρα του και το πήγαινε βολτα "Να πάρει κι αυτός τον αέρα του".
ένα απόγευμα στο τέλος του φλεβάρη θέλω να φύγω από το γραφείο με σφιχτά δεμένο το μαύρο παλτό κι ασήκωτες τσάντες στα χέρια και τους ώμους κι ακόμα πιο βαριά διάθεση ένα απόγευμα στο τέλος του φλεβάρη θέλω να οδηγήσω μ’ανοιχτά παράθυρα πίνοντας τον έχω-χάσει-το-μέτρημα-πια καφέ της ημέρας κι ο ήλιος να μην έχει δύσει … Συνέχεια ανάγνωσης tomorrow is a long time
Ξεκινάω να γράφω με μια καινούργια γραμματοσειρά που μου χάρισαν προχθές, σε μια απόπειρα να μου ανασυντάξουν τη διάθεση, ξέρω πως όταν το ποστάρω, η διαφορά αυτή δε θα φαίνεται- είναι όμως από τα μικρά πράγματα που μου αρκεί να υπάρχουν κι ας τα βλέπω μόνον εγώ Έχει κάτι παράδοξα οικείο και ταυτόχρονα αμήχανο να … Συνέχεια ανάγνωσης τα μικρά μου
πρώτη φορά ταξιδεύω για το εξωτερικό με πλοίο- είναι βαρετά και κλειστοφοβικά, κουνάει πολύ και ζαλίζομαι, ξαπλώνω σ ‘ένα τόσο δα μικρό κρεβάτι, προφανώς και χωράμε δυο εδώ και μετά μαυρίζουν όλα σηκώνω με δυσκολία το σακίδιο για να βγω απ’ τη χαμηλοτάβανη καμπίνα, είναι βαριά τα βασικά μου που κουβαλάω εδώ μέσα, καπνός, σημειωματάριο, … Συνέχεια ανάγνωσης Evò panta ss’èsena penseo
- Τι εύχεσαι για το νέο έτος; - Να βάλω τις λέξεις σε μια σειρά. Η πρώτη λέξη ξεκίνησε ψηλά από την πλάτη, στο ύψος του αυχένα περίπου, εκεί που ένα μικρό κόκκαλο της σπονδυλικής στήλης πετάγεται λίγο περισσότερο από τα υπόλοιπα, σαν να ασφυκτιά κάτω από το δέρμα και θέλει να το τρυπήσει. Η … Συνέχεια ανάγνωσης Δε φανταζόμουν
Η τελευταία σκηνή στο Θείο Βάνια Το κρύο νερό της λίμνης στο σώμα μου Η Λιβ Ουλμαν που ανοίγει την πόρτα και βγαίνει στο φως Η αγάπη Η στάση του κουταλιού με το ένα σου χέρι στο στήθος μου Τα χέρια των ανθρώπων όταν νοιωθουν αμήχανοι Η Καρεν Μπλιξεν Οι ανοιχτές πόρτες Η πρώτη προσωπογραφία … Συνέχεια ανάγνωσης μερικά πράγματα που μου αρέσουν
"όλα τα πράγματα γίνονται θαύματα κι οι νεκροκεφαλές γελάνε" είπε ο κύριος Μανώλης. Αυτός ο κόσμος μπορεί ν αλλάξει αρκεί να θέλει, Κεμάλ. Αυτός ο κόσμος που κανιβαλίζει νεκρούς χιλιάδες, που έχει ξεχάσει την αγκαλιά, που δεν μπορεί να θυμηθεί πώς είναι ο έρωτας χωρίς πορνό ακροβατικά, που δέρνει τα παιδιά του, που ζει σε … Συνέχεια ανάγνωσης τα προαιώνια κρύβουν νετρόνια
ο Μπαρτελμπουθ, που έμαθε να ζωγραφίζει ακουαρέλες, για να ζωγραφίσει πεντακόσιες θαλασσογραφιες, να τις μετατρέψει σε παζλ, να συνδέσει τα κομμάτια τους, να τις επανακολλησει και να τις επεξεργαστεί χημικά, ώστε να σβηστούν και να μείνει ξανά με ένα λευκό χαρτί για να το πετάξει στη θάλασσα και ο Πλασσον, που ζωγράφιζε τη θάλασσα με … Συνέχεια ανάγνωσης [περί τέχνης]
τα μικρά κοριτσάκια αγαπούν πολύ τα γυαλιστερά παραμύθια, αυτά που αισθάνεσαι πως σε ρουφάνε μέσα τους και σε πασπαλίζουν με γκλίτερ από την κορφή μέχρι τα νύχια, και σκορπάνε αστράκια ολούθε, αστράκια που τα τα βλέπεις με ανοιχτά μάτια ή με κλειστά, μικρές γυαλιστερές πολύχρωμες χιονονιφάδες που κολλάνε παντού πάνω σου και κυρίως μέσα σου … Συνέχεια ανάγνωσης ποτέ ματ
A beat more 