ένα απόγευμα στο τέλος του φλεβάρη θέλω να φύγω από το γραφείο με σφιχτά δεμένο το μαύρο παλτό κι ασήκωτες τσάντες στα χέρια και τους ώμους κι ακόμα πιο βαριά διάθεση
ένα απόγευμα στο τέλος του φλεβάρη θέλω να οδηγήσω μ’ανοιχτά παράθυρα πίνοντας τον έχω-χάσει-το-μέτρημα-πια καφέ της ημέρας κι ο ήλιος να μην έχει δύσει ακόμα και να καπνίζω με παγωμένα χέρια και ν’ακούω τη λίστα-μία είναι η λίστα
ένα απόγευμα στο τέλος του φλεβάρη θέλω να με πάρεις αγκαλιά και να μου χαμογελάς και να με κοροϊδεύεις όταν σου μιλάω για κρίση μέσης ηλικίας, εγώ να θυμώνω, εσύ να συνεχίζεις να χαμογελάς και να νικάει το χαμόγελο στο τέλος
ένα απόγευμα στο τέλος του φλεβάρη θέλω να δύει ο ήλιος και να μου υπόσχεσαι θάλασσες κι άλλα που δε θα γίνουν ποτέ
ένα απόγευμα στο τέλος του φλεβάρη -θέλεις;- θέλω πάντα
A beat more 