θέλμα και λουίζ (μια πρωταπριλιά)

(‘εκτεθήκαμε’-κι από κάτω μια καρδούλα)

Events-07-Thelma--Louise-fb0a82bf

απογευματινός κυριακάτικος ήλιος

ξανθιά, γαλάζιο πουκάμισο, στράπλες σουτιέν κι οι ώμοι έξω

μελαχροινή, κατακόκκινο κραγιόν και στενό μαύρο παντελόνι

-φέρε ντεπόν κατεβαίνοντας

-τα έχω ήδη στο χέρι

δυο χάπια και χλιαρό νερό από μπουκαλάκι

και δεν περνάει ο πονοκέφαλος

-έξαλλη

-εγώ να δεις

γέλια

-στρίψε εδώ αριστερά να πιάσουμε τη βουλιαγμένης, είσαι σαν την άνοιξη, να σε βγάλω φωτογραφία να του τη στείλεις;

-να μη βγάλεις τίποτα, θέλω γλυκό, θέλω επειγόντως γλυκό, μ’έχεις ακούσει ποτέ να ζητάω γλυκό;

άγνωστη στροφή

το παλιό αεροδρόμιο

άπλα κι ομορφιά

θάλασσα μπροστά

γιωτ που τα λέει καϊκια

γέλιο

μουντή καφετέρια πάνω στο κύμα, κέικ σοκολάτα με παγωτό, σουφλέ σοκολάτα με παγωτό, καφές

αγενείς σερβιτόροι

θυμώνει

είναι όμορφη κι ο θυμός κάνει το κόκκινο κραγιόν ν’αστράφτει παραπάνω

παράλληλοι μονόλογοι

-κουράστηκα να περιμένω, δε μ’αρέσει η σκοτεινιά,  δεν μπορώ τη μιζέρια

-δεν ησυχάζω, δεν το’χω ξαναπάθει, δεν καταλαγιάζει μετά από τόσους μήνες

και τα βλέμματα να χάνονται στη θάλασσα

και πέφτει ο ήλιος, πιάνει κρύο

-ντρέπομαι λίγο και κυρίως φοβάμαι την έκθεση, και φοβάμαι την επόμενη μέρα

-αν κάποιος προσπαθούσε χθες να μας φωτογραφίσει, εκεί δίπλα στην παιδική χαρά, θα καιγόταν η φωτογραφία

κρύο

αυτοκίνητο, καλοριφέρ, άραγμα με θάλασσα αριστερά δεξιά

φοίνικες κι ατέλειωτος αέρας

φύκια μπαίνουν από τα παράθυρα

ηλιοβασίλεμα

θαμπά χρώματα

-θα μπορούσε να είναι οπουδήποτε στον κόσμο αυτό το τοπίο

τσιγάρο

ζαλάδα

ennio moricone και για διάλειμμα babe ruth από το κινητό, σα δεκαπεντάχρονα

οι φοίνικες μοιάζουν με χορεύτριες

σιωπές

χέρι χέρι

-είναι ακόμα παγωμένα τα χέρια σου

-η ζωή μου είναι πιο όμορφη από τότε που υπάρχεις εσύ

σιωπή ξανά

-πες κάτι

-δεν προλαβαίνω να πάω να βάψω τα μαλλιά μου

-να πάω; φοβάμαι μήπως και

-να πας, νισάφι πια με την ανικανότητα απλής σκέτης χαράς, να πας, να τρίξουν τα πατώματα

διαδρομή προς τα πίσω

σκοτάδι και κίνηση

είν’ωραία τα νότια προάστια, έχουν απλωτούς δρόμους

φτάσαμε, φιλί, σ’αγαπάω, πάρε με να μου πεις τι έγινε

κούραση, χάπια, ύπνος

πρωινός καφές

γκλιν το κινητό

 

-εκτεθήκαμε

κι από κάτω μια καρδούλα

 

 

Σχολιάστε