θέλμα και λουίζ (μια πρωταπριλιά)

(‘εκτεθήκαμε’-κι από κάτω μια καρδούλα) απογευματινός κυριακάτικος ήλιος ξανθιά, γαλάζιο πουκάμισο, στράπλες σουτιέν κι οι ώμοι έξω μελαχροινή, κατακόκκινο κραγιόν και στενό μαύρο παντελόνι -φέρε ντεπόν κατεβαίνοντας -τα έχω ήδη στο χέρι δυο χάπια και χλιαρό νερό από μπουκαλάκι και δεν περνάει ο πονοκέφαλος -έξαλλη -εγώ να δεις γέλια -στρίψε εδώ αριστερά να πιάσουμε τη … Συνέχεια ανάγνωσης θέλμα και λουίζ (μια πρωταπριλιά)

tomorrow is a long time

ένα απόγευμα στο τέλος του φλεβάρη θέλω να φύγω από το γραφείο με σφιχτά δεμένο το μαύρο παλτό κι ασήκωτες τσάντες στα χέρια και τους ώμους κι ακόμα πιο βαριά διάθεση ένα απόγευμα στο τέλος του φλεβάρη θέλω να οδηγήσω μ’ανοιχτά παράθυρα πίνοντας τον έχω-χάσει-το-μέτρημα-πια καφέ της ημέρας κι ο ήλιος να μην έχει δύσει … Συνέχεια ανάγνωσης tomorrow is a long time

τα μικρά μου

Ξεκινάω να γράφω με μια καινούργια γραμματοσειρά που μου χάρισαν προχθές, σε μια απόπειρα να μου ανασυντάξουν τη διάθεση, ξέρω πως όταν το ποστάρω, η διαφορά αυτή δε θα φαίνεται- είναι όμως από τα μικρά πράγματα που μου αρκεί να υπάρχουν κι ας τα βλέπω μόνον εγώ Έχει κάτι παράδοξα οικείο και ταυτόχρονα αμήχανο να … Συνέχεια ανάγνωσης τα μικρά μου

Evò panta ss’èsena penseo

πρώτη φορά ταξιδεύω για το εξωτερικό με πλοίο- είναι βαρετά και κλειστοφοβικά, κουνάει πολύ και ζαλίζομαι, ξαπλώνω σ ‘ένα τόσο δα μικρό κρεβάτι, προφανώς και χωράμε δυο εδώ και μετά μαυρίζουν όλα σηκώνω με δυσκολία το σακίδιο για να βγω απ’ τη χαμηλοτάβανη καμπίνα, είναι βαριά τα βασικά μου που κουβαλάω εδώ μέσα, καπνός, σημειωματάριο, … Συνέχεια ανάγνωσης Evò panta ss’èsena penseo

ποτέ ματ

τα μικρά κοριτσάκια αγαπούν πολύ τα γυαλιστερά παραμύθια, αυτά που αισθάνεσαι πως σε ρουφάνε μέσα τους και σε πασπαλίζουν με γκλίτερ από την κορφή μέχρι τα νύχια, και σκορπάνε αστράκια ολούθε, αστράκια που τα τα βλέπεις με ανοιχτά μάτια ή με κλειστά, μικρές γυαλιστερές πολύχρωμες χιονονιφάδες που κολλάνε παντού πάνω σου και κυρίως μέσα σου … Συνέχεια ανάγνωσης ποτέ ματ

πάντα

ο ήλιος, πάντα ο ήλιος- στις πρωινές πολύτιμες βόλτες, τις πάντα μοναχικές, μ’έναν κρύο καφέ στο πλάι και τσιγάρα έτοιμα στριμμένα, μουσική ανάλογα με τα κέφια, ανοιχτή την οροφή στ’αυτοκίνητο, κοίτα, ο ήλιος, ανηφόρισμα αργό προς το κοντινό βουνό και στάση εκεί, ξέρει αυτή πού, κι ας είναι η θέα της πόλης στα πόδια τους … Συνέχεια ανάγνωσης πάντα

we gotta keep the light burning

  μεγαλώνουν γρήγορα και τα κοιτάει και τα καμαρώνει και χαίρεται που δεν την έχουν τόση ανάγκη πια, που τρώνε μόνα τους, διαβάζουν μόνα τους, πλένονται μόνα τους, στεγνώνουν μαλλιά μόνα τους, διαλέγουν ρούχα, κανονίζουν εξόδους, δεν έρχονται νυχοπατώντας τις νύχτες στο κρεβάτι της να κοιμηθούν μαζί της, δεν την ξυπνάνε ποτέ, τ’αφήνει πια και … Συνέχεια ανάγνωσης we gotta keep the light burning

a wide river to cross

(πίνακας του άγγελου ραζή-) Για τους ανθρώπους που αγαπούν να φτιάχνουν λίστες, λίστες κάθε λογιών, κάθε μια απ’αυτές έχει τη δικιά της ξεχωριστή γεύση και μυρωδιά· κι όλες μαζί τη μαγική ιδιότητα να μπορούν να σκιαγραφήσουν μια ζωή σε λίγα δευτερόλεπτα, κάπως αυθαίρετα και την ίδια στιγμή τελείως αληθινά- μια λίστα με τα μαθήματα που … Συνέχεια ανάγνωσης a wide river to cross

το jukebox των ονείρων (σαν έρωτες τ’Απρίλη)

  Κάθε μέρα ξυπνάω νωρίς- κάθε μέρα, ήδη από την ώρα που τα μάτια δεν έχουν ανοίξει ακόμα και το στόμα δεν έχει καν ακουμπήσει την αγαπημένη πικράδα του θεόσκετου καφέ, παίζει στο κεφάλι μου κι ένα διαφορετικό τραγούδι- δεν είναι ότι απλώς το έχω στο νου μου και για δες ρε παιδί μου. Όχι· … Συνέχεια ανάγνωσης το jukebox των ονείρων (σαν έρωτες τ’Απρίλη)

οι businessmen των βαλκανίων

(ή αλλιώς ένα ποστ που γράφτηκε για να μη δημοσιευτεί αλλά λοξοδρόμησε στην πορεία) Τους συναντάς νωρίς το πρωί, εκεί γύρω στις εφτά, να κάθονται νυσταγμένοι στις πύλες Α20 με Α23 του Ελευθέριος Βενιζέλος. Απλώνει το μάτι σου πάνω στην ομοιομορφία των μπλε κοστουμιών με τα ανοιχτόχρωμα πουκάμισα, συνήθως με μικρά καρό, και τις κακόγουστες γραβάτες. Αν … Συνέχεια ανάγνωσης οι businessmen των βαλκανίων